De donderdag van Carnaval (23-feb) is al maanden in onze agenda omcirkeld. Dan is het sportcentrum het toneel van het Carnavals Volleyball Toernooi, georganiseert door FOSST. En dan vraagt u uzelf af: ‘Wordt Volleyball hier gebruikt als een excuus om daarna hard te mogen zuipen’? Daar zou u het zomaar bij het rechte eind kunnen hebben.
Onze outfits van het Kruikenmeerkamp, waar we verkleed als sjeiks waren gegaan, waren dermate in de smaak gevallen, dat we besloten ze weer uit de kast te trekken. Na de blamage van vorig jaar, waar de volgende ronde kansloop werd misgelopen, moesten we ons dit jaar even bewijzen. Dit jaar stonden er 6 alfa mannen klaar om de bal over het net te krijgen: onze Portugees (moet dus beachvolleyball-ervaring hebben) Ricardo, de nèt uit Azie terug gekeerde John, Sander (wiens lengte goed van pas kwam), servicekanon Mark, Jeroen (die op moest letten dat zijn baard de bal niet lek prikte), en controleur Walter (die zag dat het goed was).
De eerste pot was tegen het borrelteam van Lancelot. Jeroen, die ook wel eens meetennist (of was het nou squash) met de gelederen van Lancelot, was daarom extra gebrand om deze pot binnen te slepen. Er werd boven verwachting gepresteerd en Lancelot werd met een voorsprong van dubbele cijfers van t veld gesmasht. Je zou haast zeggen: ‘die hebben dat vaker gedaan’. Schijn bedriegt. Deze overwinning werd gevierd met het eerste pilsje.
Lang genieten van dit de overwinning (en van het pilsje) zat er niet in. Al snel moesten we weer paraat staan voor de tweede pot tegen ‘Kroko’. Ook deze pot werd, na iets meer verzet, over de streep getrokken. Dit was mede te danken aan ons servicekanon Mark, waar ze geen antwoord op hadden. Na deze pot moesten we onszelf een uur gaan vermaken. We besloten maar om bier te gaan drinken.
U denkt natuurlijk dat dit een slechte invloed had op ons spel. Niks daarvan. In onze derde en laatste poulewedstrijd namen wij het op tegen een stel dames die zichzelf ‘de Toverstafjes’ noemden. Dat we dit stel dames niet moesten onderschatten was direct duidelijk. Na een stroeve start wisten we eindelijk wat puntjes los te komen. Dit verscheen echter niet op het scorebord, die duidelijk werd bemand door ‘een Toverstafje’. Zo eindigde de pot in een dubieus gelijkspel. Wij konden hier echter niet om malen. Met twee gewonnen wedstrijden en een gelijkspel stonden wij in de achtste finale.
Ook deze achtste finale werd wonder boven wonder gewonnen, en mochten we ons op gaan maken voor de kwartfinale. Hier begonnen de biertjes hun tol te eisen en stonden we ook tegen een team dat beter was dan ons. Wij hebben dan ook eervol gewonnen: het scheelde niet veel.
Toen was het tijd voor hetgeen iedereen eigenlijk gekomen was: het feestje. Het werd nog een lange nacht. Volleyball wordt dus echt gebruikt als excuus om vervolgens te mogen zuipen :). Ons geheimpje?
V.l.n.r. John, Sander, Mark, Walter, Jeroen en Ricardo
Comments are closed